به نقل از «جماران»

پاسخ تند مسئول بسیج اساتید دانشگاه تهران به «محمد مرندی»: از خط پیاده نظام‌های استکبار پیروی نموده اید! از کسب و کار آقازاده در روسیه چه خبر؟!

تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۹۷۰۸۶

به گزارش جماران؛ در پی انتشار مطلبی با عنوان «واکنش مرندی به رقاص نامیدن اساتید و دانشجویان پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران»، عبدالرضا سیف، مسئول بسیج اساتید دانشگاه تهران در نامه‌ای به ادعاهای مطرح شده از سوی «مرندی» واکنش نشان داده‌ است که متن آن در پی می آید:

آقای مرندی در حالی از خط پیاده نظام‌های استکبار به منظور ایجاد شکاف میان «ادب و هنر» در دانشگاه مادر ایران پیروی نموده است که انتظار می‌رفت او نه به عنوان فردی زاده آمریکا، بلکه به عنوان شهروندی که در فضای ایران عزیز تنفس نموده است، قدر این نعمت را بیشتر بداند و اگر روحیه وحدت و عمل یکپارچه در جبهه انقلاب را در خود آماده ننموده است، حداقل به شکرانه نعمت نمو در سایه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، آب در آسیاب دشمن نریزد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آقای مرندی! دانشگاه تهران دقیقا 4 روز پس از برکناری جنابعالی، فرصت این را پیدا کرد که با افتخار میزبان معاون تعلیم و تربیت حشدالشعبی و هیات همراه به عنوان یکی از گروه‌های مرجع عراق با پایگاه مردمی وسیع شود. آمال دانشگاه‌مان این است که کل ظرفیت دانشگاه را با رعایت تمامی استانداردهای علمی به خدمت توانمندسازی جهان اسلام و مسلمانان فداکار درآوریم و در این راه از القاگری‌ها، تصویرسازی‌ها و وارونه‌نمایی‌ها هراسی به خود راه نخواهیم داد؛ چه اینکه تاکنون هیچ کسی جز ایادی منافقین خلق، سلطنت‌طلب‌ها، گروهک‌ها و رسانه‌های لندن‌نشین، از روی گشاده دانشگاه تهران به برادران ایثارگر عراقی، خشم خود را بروز نداده بودند؛ وا اسفا که «سید محمد مرندی» اولین برادری است که نسبت به این حرکت انقلابی و ماندگار، روی ترش نموده است.

آقای مرندی! اختلافات با جنابعالی زمانی به اوج رسید که وقتی رهبر شیعیان هندوستان با ریاست دانشگاه دیدار کرد، با پرخاشگری مواجهه درستی با موضوع نداشتید و مخالفت خود را با این دیدار اعلام نمودید. به راستی چرا اینگونه مواجهه نمودید؟

آقای مرندی! فقط چیزهایی درباره دوتابعیتی بودن شما شنیده بودیم. وقتی به عنوان نماینده وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در هیات امنای دانشگاه غیرانتفاعی صدرا حاضر شدم، شما را به عنوان عضو هیات موسس این دانشگاه یافتم. خوب است بدانید که در دوره‌ای زیست می‌کنیم که وزیر علوم، تحقیقات و فناوری آن قائل بر این است که هیچ یک از مدیران عالی رتبه آموزش عالی نباید درگیر تعارض منافع باشند.

آقای مرندی! سفرهای مکرر جنابعالی به کشور روسیه که بدون اطلاع و اخذ مجوز از دانشگاه تهران صورت می‌گرفت، در واقع سندی از نادیده انگاشتن آیین‌نامه‌ای است که خودتان به عنوان ابزار مواخذه برخی مدیران دانشگاه درباره سفر بدون هماهنگی به کشور عراق مورد بهره‌برداری قرار می‌دادید. راستی از کسب‌وکار آقازاده در روسیه چه خبر؟!

اما درباره انتشار اسنادی در خبرگزاری فارس که به مسئله موسسه عراقی «القلم» پرداختید، لازم به ذکر می‌داند:

موسسه لغتنامه دهخدا و مرکز بین‌المللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران در نامه به شماره 9281114 مورخ 23 اسفند ماه 1401 که خطاب به مدیر موسسه آموزشی و مترجمی القلم صادر شده، تاکید نموده است که نمایندگی این موسسه از این تاریخ به بعد کان لم یکن می‌باشد.

آقای مرندی! چنانچه مستحضر هستید صدور گواهی نمایندگی در مورخ 7 اسفند ماه 1401 پیش از تایید نهایی و امضای توافق‌نامه دانشگاه با موسسه مزبور و صرفا به احترام درخواست معاونت وقت بین‌الملل دانشگاه به منظور تسریع امور اجرایی مدنظر آن معاونت به انجام رسید. روزها گذشت و ما همچنان منتظر امضای توافق‌نامه بودیم اما از آنجایی که متن توافق‌نامه در راستای صیانت از منافع مادی و معنوی دانشگاه تهران به تایید اداره‌کل حقوقی دانشگاه تهران نرسیده بود و این اداره‌کل از بندهای متن اشکالات متعددی استخراج کرد که تصحیح آن با منویات موسسه القلم در تناقض بود، لذا عملا این توافق‌نامه به امضای ریاست محترم دانشگاه نرسید. موسسه دهخدا در اسرع وقت به لغو گواهی صادره پیشین اقدام نمود. جنابعالی تا آخرین روز حضورتان در معاونت بین‌الملل، همچنان اصرار بر اعطای نمایندگی به «القلم» بدون توافق‌نامه داشتید.

لازم است به یاد آورید و در حافظه تاریخی دانشگاه هم بماند تا دیگرانی در آینده به خود اجازه ندهند که از مناصب و موقعیت‌های حاصله در دانشگاه، بهره‌برداری‌های سوء داشته باشند. در ضمن گوشه‌ای از اقدامات و عملکرد جنابعالی در دوره مدیریت شما در دانشکده مطالعات جهان در  دوره ریاست جناب آقای دکتر نیلی بعداً اطلاع‌رسانی خواهد شد.

منبع: جماران

کلیدواژه: زلزله ترکیه و سوریه دانشگاه تهران محمد مرندی زلزله ترکیه و سوریه دانشگاه تهران آقای مرندی توافق نامه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۹۷۰۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

(تصاویر) M۱۰ Booker؛ جدیدترین زره پوش ارتش ایالات متحده

خودروی رزمی M۱۰ بوکر (M۱۰ Booker) رسماً بخشی از ارتش ایالات متحده شد. بوکر – که از لحاظ ظاهری شبیه یک تانک کوچک است – برای تقویت نیرو‌های پیاده نظام سبک ارتش، چتربازان و واحد‌های کوهستانی طراحی شده است و دارای گلوله‌ای است که هزاران ساچمه تنگستنی را به سمت نیرو‌های زره پوش سبک دشمن پرتاب می‌کند.

به گزارش روزیاتو، M۱۰ بوکر در ۱۸ آوریل ۲۰۲۴ در مراسمی در آبردین پرووینگ گراند، مریلند به خدمت ارتش معرفی شد. خانواده دو سرباز که بوکر به نام آن‌ها نامگذاری شد – سرباز رابرت دی. بوکر و گروهبان استیون اَی. بوکر – هر دو برای تماشای مراسم حضور داشتند. نام این خودرو زرهی Another Episode انتخاب شده که برگرفته از تانک شخصی گروهبان بوکر در عملیات آزادی عراق است.

اولین بوکر‌های M۱۰ به دست بخش اصلی واکنش سریع ارتش، لشکر ۸۲ هوابرد خواهند رسید. خودرو‌های رزمی بوکر جدید لشکر ۸۲ به گردان سوم، هنگ ۷۳ سواره نظام تحویل داده خواهند شد. این گردان احتمالاً به عنوان واحد زرهی سنتی لشکر، گردان ۳، زره ۷۳ تغییر پرچم و نام خواهد داد – که بازتابی از تغییر در مأموریت این واحد از شناسایی به پشتیبانی پیاده نظام است. این واحد زرهی تا همین اواخر، خودرو‌های زرهی سبک LAV-۲۵ را به صورت امانتی از تفنگداران دریایی ایالات متحده به عنوان یک گزینه موقتی تا زمانی که چیزی شبیه به M-۱۰ به میدان بیاید، استفاده می‌کرد. این یگان تا تابستان ۲۰۲۵ گروهی متشکل از ۱۵ تا ۲۰ بوکر را در اختیار خواهد گرفت.

پیش بینی می‌شود که ارتش ایالات متحده تا سال ۲۰۳۵ بیش از ۵۰۴ دستگاه بوکر M۱۰ خریداری کند. از این خودرو‌ها برای ایجاد گردان‌های زرهی در لشکر‌ها و تیپ‌های پیاده نظام سبک استفاده می‌شود که در غیر این صورت هیچ وسیله نقلیه زرهی ندارند.

M۱۰ بوکر بخشی از روند رو به رشد ارتش ایالات متحده در نامگذاری خودرو‌های زرهی نه به نام ژنرال‌ها – مانند تانک M۴ Sherman یا خودروی رزمی M۲ Bradley – بلکه به نام درجه داران است. M۱۰ از سنت نامگذاری خودروی دفاع هوایی M۲۴۷ Sergeant York متعلق به دهه ۱۹۸۰ (که در طول توسعه لغو شد) و خودروی رزمی پیاده نظام M۱۱۲۶ Stryker که در حال حاضر در حال خدمت است پیروی می‌کند.

بوکر به نام دو درجه دار ارتش که در جنگ عراق جان باختند نامگذاری شده است. اولین نفر سرباز رابرت دی. بوکر یکی از اعضای هنگ ۱۳۳ پیاده نظام، لشکر ۳۴ پیاده نظام بود. با توجه به متن اهدای مدال افتخار بوکر، در آفریقای شمالی در ۹ آوریل ۱۹۴۳، او با تانک خود پیشروی کرده و با مسلسل سبکش به دو ایستگاه مسلسل دشمن، علیرغم آتش سنگین آن ها، شلیک کرد. بوکر یکی از این موقعیت‌ها را نابود کرد، قبل از اینکه دو بار زخمی شود – که زخم دوم جان او را گرفت. بوکر سپس گروه خود را هدایت کرده و قبل از اینکه بر اثر جراحات جان خود را از دست بدهد، آتش آن‌ها را هدایت کرد.

شصت سال بعد، گروهبان استیون بوکر – عضو یگان زرهی ۱- ۶۴، تیم رزمی تیپ ۲، لشکر ۳ پیاده نظام – در طول عملیات آزادی عراق، صلیب خدمات ممتاز را به دست آورد. در ۵ آوریل ۲۰۰۳، گروهبان بوکر در حین پیشروی به سمت فرودگاه بین المللی بغداد، در حالی که در معرض آتش دشمن قرار داشت، هدایت نیرو‌های خود را بر عهده داشته و نیرو‌های عراقی را هدف قرار می‌داد. او به خاطر نابود کردن یک زره پوش دشمن مورد تحسین قرار گرفت. بوکر در حین این پیشروی هشت کیلومتری به شدت مجروح شد و در ادامه جان سپرد.

توپ تهاجمی

M۱۰ بوکر شبیه یک تانک است، با طرح معمولی تانک که از یک شاسی زرهی، برجک زرهی با توپ اصلی و یک سیستم حرکتی شنی دار تشکیل شده است. علیرغم شباهت به تانک، ارتش ایالات متحده قویاً معتقد است که M۱۰ یک تانک نیست و از آن به عنوان وسیله نقلیه رزمی بوکر یا BCV یاد می‌کند.

M۱۰ با وزن تقریبی ۳۸ تا ۴۲ تن به طور قابل توجهی سبک‌تر از تانک اصلی جنگی ۷۳ تنی M۱A۲ SEPv۳ است. به طور سنتی، خودرویی مانند M۱۰ یک تانک سبک در نظر گرفته می‌شود. تانک‌های سبک عموماً برای شناسایی، نظارت و کاوش در مواضع دشمن استفاده می‌شوند. با این حال، میدان نبرد مدرن چنان مملو از تهدیدات است – از پهپاد‌های پرسه زن گرفته تا موشک‌های ضد تانک و سلاح‌های ضد تانک دوش پرتاب- که مفهوم تانک سبک منسوخ شده است.

در عوض، M۱۰ بیشتر شبیه مفهوم توپ تهاجمی است که توسط ارتش آلمان در جنگ جهانی دوم پیشگام بود. توپ‌های تهاجمی وسایل نقلیه زرهی هستند که قدرت شلیک توپ اصلی خود را در اختیار پیاده نظام قرار می‌دهند تا از آن‌ها در حمله و دفاع پشتیبانی کنند و از تحرک خود برای هجوم از یک نقطه به نقطه دیگر استفاده می‌نمایند. در یک حمله، BCV از توپ اصلی ۱۰۵ میلی‌متری خود برای نابود کردن پناهگاه‌های دشمن، ایستگاه‌های مسلسل، استحکامات و سایر دفاع‌هایی که می‌توانند جلوی پیشروی پیاده‌نظام را بگیرند، استفاده می‌کند. در نقش تدافعی، بوکر‌ها از تحرک خود برای پاسخ سریع به هجوم دشمن استفاده کرده و خود را در امتداد محور پیشروی قرار می‌دهد.

توپ اصلی M۳۵ خودرو زرهی M۱۰ بوکر احتمالاً از همان مهمات ۱۰۵ میلی متری M۶۰A۳ Patton منسوخ شده، مدل‌های اولیه M۱ Abrams و M۱۱۲۸ Mobile Gun System استفاده می‌کند. این موضوع به آن توانایی شلیک یکی از مرگبارترین گلوله‌های ضد تانک موجود در ارتش ایالات متحده را می‌دهد – گلوله موسوم به Armored Piercing, Fin Stabilized, Discarding Sabot Tracer. گلوله M۹۰۰ با قابلیت نفوذ در زره و بالچه دار، یک پرتابه بزرگ و دارت مانند با کلاهک ساخته شده از اورانیوم ضعیف شده است که از یک توپ ۱۰۵ میلی متری شلیک می‌شود. این گلوله احتمالاً قادر است به زره تانک‌های فعلی روسیه و سایر خودرو‌های زرهی این کشور نفوذ کند.

گلوله دیگر، M۱۰۴۰، یک گلوله ۱۰۵ میلی متری بدون نوک است که با بیش از ۲،۰۰۰ ساچمه تنگستن پر شده است. پوکه گلوله M۱۰۴۰ برای ناتوان کردن یا کشتن نیمی از یک جوخه پیاده نظام ۱۰ نفره دشمن در برد‌های ۱۰۰ تا ۳۰۰ متری طراحی شده است. ارتش این اثر را «مانند یک گلوله ساچمه‌ای» توصیف می‌کند. M۱۰۴۰ در حال تولید نیست، اما احتمالاً موجودی لازم از آن برای استفاده در زمان جنگ وجود دارد. گلوله‌های کنیستری به دلیل فرسودگی زیادی زیادی که در لوله توپ ایجاد می‌کنند، به ندرت استفاده می‌شوند.

M۱۰ بوکر خودروی زرهی خود پیاده نظام خواهد بود که برای پشتیبانی از پیاده نظام سبک در حمله و دفاع طراحی شده است. نیرو‌های زمینی همچنان نقطه قوت سنتی پیاده نظام را حفظ می‌کنند، اما با یک خودرو زرهی با تحرک بالا و قدرت ضربه شدید تقویت می‌شوند. اولین دسته متشکل از ۱۵ تا ۲۰ زره پوش بوکر تا سال ۲۰۲۵ در یگان هوابرد ۸۲اُم عملیاتی خواهند شد.